Zoeken naar Calthora

"Ver kunnen we niet gaan." zei Jason hees. "Niet met deze wonden." hij besloot Calthora weer neer te leggen en zelf tegen de muur te gaan zitten.

Ze werd weer neergelegd. Met haar ogen gesloten lag ze op de grond haar ademhalin was heel zwak. Misschien had er toch een rib een long doorboord. Ze hoopte van niet maar het kon allemaal gebeuren.

Candy hoestte even bloed en schrok ervan. Ze zuchtte en zakte in. Ze sloot haar ogen, ze was moe,zwak en gewond. Ze viel in slaap, al leek het niet echt op zomaar slapen

Jason wist niet wat te doen. Hij liet Calthora aan zijn ene zij liggen om haar in het oog te kunnen houden en trok Candy naar zijn andere zij toe. Hij voelde een speciale band met dit meisje. Ze was de eerste die hij hier had leren kennen en zou er alles voor over hebben haar vrij te krijgen. Hij legde zijn armen om haar heen en hield haar tegen zich aan terwijl hij zacht fluisterend moed insprak.

Candy voelde het en keek even naar Jason met zwakte in haar gezicht te lezen. Ze gaf een zucht en legde haar hoofd neer. Haar ogen vielen toe en ze viel opnieuw in slaap. De doek rond haar hoofd zag helemaal rood maar tochsliep ze door

Opeens schoot Caltora wakker. Ze schootrecht maar zakte meteen weer in door haar ribben. Ze keke hun aan en liet zich weer neervallen zodat ze weer neerlag met haar ogen open.

Jason bleef rustig zitten en keek geschrokken op naar Calthora. "Gaat het?" vroeg hij snel toen ze weer ineen zakte. Hij had geen idee wat te doen, alleen bij hen blijven en wachten.

Candy schrok opeens wakker en hoestte weer. Ze zuchtte e kroop wat dichter tegen Jason. Ze keek rond en zuchtte. Ze keek even rond en dan stil naar Jason. Ze voelde haar erg zwak

Jason ging even zachtjes met zijn vingers door haar haren, maar niet bij de wond. Hij zag die zwakte in haar ogen en het deed zijn maag ineen krimpen. "Ik voel me zo machteloos nu." fluisterde hij terwijl hij zijn hoofd tegen dat van haar liet rusten.

Candy zuchtte e keek hem aan. "Ik voel me zo zwak" zei ze stil. Ze keek hem aan en staarde dan stil en zwijgend naar de grond. Ze cwerd steeds zwakker en voelde haar echt niet goed meer

"Snap ik." hij keek haar in de ogen aan. "Maar niet opgeven, ok? beloof het me, alsjeblieft." hij voelde de pijn in zijn been, maar besefte dat dit niks was vergeleken met de pijn van de meiden hier.

Candy knikte zacht. "Beloofd" zei ze stil tegen hem. Ze zou hem echt een kus willen geven voor alles en dank, maar dat zou ze nooit durven. Ze keek hem stil en zwijgend aan en sytaarde dan weg

Jason bleef haar even aankijken in de ogen. Toen ze haar hoofd wegdraaide zuchtte hij maar besloot het er toch op te wagen. Hij nam zachtjes haar kin tussen duim en wijsvinger en draaide haar gezicht naar hem toe. "Je bent mooi.." fluisterde hij.

Candy moest hem aankijken en werd iets roder. "Bedankt..." zei ze stil en zacht. Ze slikte even en bleef hem aankijken. Ze voelde haar hart bonken in haar keel maar probeerde het te negeren

Jason voelde zijn hand beven en liet haar kin dus maar los, zodat ze het niet zou merken. Voorzichtig trok hij haar nog wat dichter naar zich toe. Jason besefte dat alles verkeerd kon aflopen.. misschien vond een bewaker hen hier wel op de gang, of waren haar wonden te erg. Hij slikte en voelde een traan ontsnappen. Waarna hij zachtjes zijn lippen tegen de hare drukte.

Candy keek hem aan en voelde de zijne op de hare. Ze legde haar arm bij hem en drukte zacht de hare op zijne. Ze sloot haar ogen en slikte even. Ze keek hem daarna aan en zweeg

Jason had eerst zijn ogen gesloten en opende deze nu langzaam, hun gezichten dicht bij elkaar. Hij liet zijn hoofd toen zuchtend hangen en voelde Candy's zwakke ademhaling in zijn hals terwijl nog een tweetal tranen uit zijn oog gleden. Hij voelde zijn hele lijf beven en drukte Candy nu steven tegen hem aan. "Echt.. volhouden.." fluisterde hij bijna snikkend.

Candy keek hem stil aan en knikte. "Ik probeer het" zei ze stil. Ze zuchtte diep en legde haar hoofd tegen hem. Haar ogen vielen dicht. Zo zwak en moe was ze. Ze zuchtte weer en keek strak voor haar uit zonder iets te zeggen

"Rust maar uit" fluisterde Jason terwijl hij zachtjes door haar haren ging en haar tegen zijn borst liet rusten. "Dat zal al veel helpen. Ik blijf hier. Ik blijf hier bij jou." beloofde hij.

Candy legde haar hoofd rustend op zijn borst. Haar ogen vielen toe en ze viel rustig in slaap. Haar hand lag naast haar hoofd en ze zuchtte nog even. Ze sliep verder en droomde rustig. De wonde stopte iets met bloeden

Jason legde zijn armen losjes om haar heen en staarde voor zich uit. een zwak glimlachje sierde zijn gezicht en het was muisstil in de gang. Af en toe ging een verschrikkelijke pijn door zijn been en kroop hij even ineen terwijl hij zijn ogen dichtkneep en hoopte daarmee Candy niet te wekken. Jason kon de slaap maar niet vatten.

Candy sliep door en kreeg een nare droom. Ze begon hevig te zweten en te draaien. Ze kneep haar ogen dicht en bleef maar draaien. Ze zweette echt hevig.

Jason keek verbaasd op. "Candy?" vroeg hij zachtjes en merkte haar zweten. "Candy!" hij hoopte dat ze wakker zou worden en keek haar aan. "He!"

Candy bleef doorwoelen. Het werd erger en erger. Ze kneep haar ogen dicht en kneep hard in zijn hand.

Een jong meisje liep dor de straat tot ze een glimmende auto zag. Ze rende erheen en keek naar haar ouders en dan naar de man. "Mam wie is dat?" vroeg ze rustig. Haar moeder zuchtte en keek de man aan. "Ik weet het niet lieverd" zei ze. De man grijnsde en greep de jonge meid opeens vast. Haar moeder schrok. "Blijf van haar af!" riep ze. Het meisje gilde. "Mam!! Pap!" riep ze bang. De man duwde haar in de auto. "Ze is nu van mij, in onze gevangenis hoort ze" zei hij met een grijns op zijn gezicht. Hij reed weg en duwde het meisje in een cel. Ze gilde en gaf hem en klap. Hij pakte de zweep tevoorschijn...

Candy schrok wakker en keek bang om haar heen. Ze zweette hevig

Jason keek haar geschrokken aan. "Gaat het wel?" hij legde zijn hand even tegen haar voorhoofd om te weten als ze koorts had, maar voelde alleen warmte door het zweten. "Nare droom?" vroeg hij zachtjes nu er weer bloed door zijn hand kon stromen.