Alone My Song

Jason zuchtte en ging naast haar tegen de muur gaan zitten. "Het komt wel goed." probeerde hij haar moed in te spreken en legde een arm om haar heen. Hij trok haar zachtjes en troostend tegen zich aan. "Het komt echt wel goed." fluisterde hij opnieuw.

Candy schrok even toen ze zo dicht tegen hem aanzat. Ze zweeg en staarde naar de grond. Ze vond het wel fijn om bij Jason te zijn. Hij was zo lief tegen haar. Ze legde haar hoofd zacht tegen hem aan en zuchttre even

Met zijn hand ging hij even zachtjes door haar haar en voelde de bult van de klap tegen de muur. Hij hoorde opnieuw voetstappen buiten de kamer . Maar deze waren nog redelijk ver. Hij keek rond maar zag geen enkele mogelijkheid te ontsnappen.

Candy zuchtte en staarde nog naar de grond. Ze hoorde de voetstappen ook en werd bang. Ze kreg een rilling en kroop dichter tegen Jason aan. Het kon haar neit veel schelen nu hoe dicht ze zat. Ook al zou ze normaal verlegen worden, nu was ze bang

Jason voelde hoe ze tegen hem aankroop en hoe bang ze was. Dus nu sloeg hij ook zijn tweede arm om haar heen. Doordat hij een stuk groter was, leek Candy wel als een kind in zijn armen gesloten te zitten.

Candy legde har hoofd tegen hem en kneep haar ogen dicht. Ze hoorde de voetstappen dichter en werd echt mega bang. Ze keek dan bang naar de deur. Hopend dat die niet zoue opengaan. Als die ene bewaker er was had ze zeker problemen

Jason liet haar zo dicht tegen hem aankruipen zoals ze zelf wou. Hijzelf was niet zo bang. Hij was er nog maar net en op enkele slagen na had hij nog niks meegemaakt. En volgens hem kon je geen angst hebben voor iets wat je nog niet meegemaakt hebt. "Stil maar." fluisterde hij toen Candy zowat zat te trillen van top tot teen.

De voetstappen kwamen dichter en dichter en werden luider en luider. Opeens stopte de voetstappen en de deur vloog open. Hij kwam binnen en keek haar aan. Hij had zijn pistool op zak. "Heb je weer is lastig tegen Sam gedaan dom kind"riep hij. Hij keek Jason even aan en gromde. Ook had hij een bloedhond bij hem die kwam ook mee binnen maar die liep los dus een verkeerde beweging en die had je vast.

Candy keek geschrokken op en zag Andrew. "Nee Andrew ik deed echt niets" zei ze bang. Ze kroop erg dicht tegen Jason en keek bang naar zijn hond. Ze had er al eens en beet van gehad en wilde nu zeker geen. Ze slikte bang

"Ze heeft helemaal niks gedaan!" reageerde Jason luid en duidelijk, zonder enige angst in zijn stem. Terwijl hij Candy dicht tegen zich hield als bescherming. Een scherpe blik ging naar de hond die weg en weer liep rondop zijn baas.

"Hij vertelde me wel anders"zei hij tegen haar. De bloedhond gromde naar hun en keek hun met moordende blik. Hij keek hun aan en wachte af. "En jij daar waarom zit jij hier weer"zei hij tegen Jason. Hij trok even zijn pistool. "Nog zo'n uitbarsting en ik jaag een kogel door je"zei hij. De hond keek hem grommend aan.

Candy keek erg bang. "Niet doen Andrew please" zei ze smekend. Ze zat echt dicht tegen Jason en dat voelde beschermend. Ze keek dan bang naar de hond en slikte. Ze trilde van angst en haar blik ook

"Kan ik eraan doen dat een of andere wachter mij hier dumpte?" mompelde Jason. Toen hij zijn pistool trok, ging jason volledig voor Candy gaan zitten en keek strak naar de bewaker. Maar besloot verder zich koest te houden.

De hond liep naar Jason en keek hem kwaad aan en liep toen halve cirkels om hun. "Wat heb je nu gedaan bij Sam"zei hij tegen Candy. Hij keek hun aan en wachte af wat ze zeggen zou.

Candy keek bang naar Andrew. "Ik neuriede maar wat en hij heeft me geslagen en tegen de muur gegooit" riep ze hard naar Andrew. Ze slikte en volgde de hond en werd erg bang. Ze zat dicht tegen Jason aan

"En wat ze zegt is de waarheid!" snauwde Jason. Hij merkte haar angst voor de hond en beet zijn tanden op elkaar. Wat hij ging doen was niet slim, wist hij. Maar hijzelf was ook niet op zijn gemakken met deze hond. Met volle kracht trapte hij tegen de borst van de hond aan, die de immense klap niet had zien aankomen en tegen de grond klapte. Jason ging opnieuw beschermend voor het meisje gaan zitten en keek strak naar Andrew. Hij zou zich niet klein laten krijgen door iemand die alleen maar kon dreigen met een pistool.

De hond blafte en deed een schijnbeet naar haar. Hij keek haar aan. Hij zag de trap en nam Jason bij de keel en smeet hem toen hard tegen de grond. "Waag dat nog is en je gaat hier dood ter plekke"zei hij tegen hun. Toen liep hij de deur uit met de hond achter hem aan. MAar de hond beet hard in Jason zijn been en liep toen weg.

Candy kroop opnieuw achteruit toen hij de schijnbeet deed. Ze keek angstig en schrok ook toen hij de hond trapte. Ze kromp helemaal in elkaar van angst. Ze kneep bang haar ogen dicht en trilde van angst

Jason voelde de klap en de beet en bleef eerst bewegingloos op de grond liggen tot ze weg waren. Daarna krabbelde hij overeind en ging terug tegen de muur aan gaan zitten. Hij beet op zijn lip om de pijn in zijn been te verdringen. Hij wou het nu wel uitschreeuwen van pijn, woede en wanhoop, maar besloot zijn mond te houden.

Je hoorde zijn voetstappen wegsterven op de gang. En ook hoorde je geroep van hem tegen andere gevangenen. Als snel was het muisstil en ook de hond hoor je niet meer. Je hoorde aleen nog wat geroep van gevangenen.

Candy slikte en rende naar Jason. Ze bond snel een doek rond zijn been en keek hem aan. Ze was blij dat hij weg was. Ze keek naar Jason. "Gat het?" vroeg ze stil en bang. Ze keek naar zijn been en dan weer naar hem

Opeens hoorde je hastige voetstappen van een aantal mensen en Calthora. Ze was ontsnapt en had sleutels gestolven de kamer. Het waren de enige sleutels. Ze had die van Andrew gestolen toen hij aan het roepen was tegen andere gevangenen. Ze opende de deur haastig en deed ze snel weer op slot.

"Ja het gaat wel." hield Jason zich sterk. Hij nam Candy vast en legde zijn hoofd tegen haar schouder terwijl hij de pijn verbeet. Wel keek hij geschrokken op toen er opnieuw voetstappen klonken.

Candy ging bij hem liggen. Ze legde haar hand op zijn buik en keek hem stil aan. Ze hoorde het ook maar negeerde het. Ze moeszt nu even op Jason letten. Ze keek naar de doek die al snel rood zag van het bloed

Calthora keek naar haar zus en de jongen. "Andres heeft dat gedaan neem ik aan"zei ze tegen hun. Zelf had ze ok vele wonden van hem en andere mensen onder andere Sam. Ze kon nu niet veel doen behalve kijken en zien dat er niemand binnenkwam.