Weggevlucht

Amaranth trok een grimas.
Zouden we niet gezocht worden in de stad? En bovendien wonen Lisa en Andrew in de stad. Als die ons vinden, zijn we er geweest, mompelde ze.
Ze straalde met haar vinger over zijn lippen en kuste hem zachtjes.

Misschien heb je gelijk, zei hij tenslotte. Hij kuste haar terug.
We kunnen ook de hele nacht vrijen, dacht hij. Stomme jongens gedachten, dacht hij toen.
Dean aaide haar rug op een masserende wijze.

Het was alsof Amaranth zijn gedachten hoorde - op hetzelfde moment dacht ze daaraan. Ze glimlachte en kuste hem weer.
En dat slapen klinkt ook niet bepaald goed. Ik denk niet dat het me lukt om vannacht in slaap te vallen, ik ben te gespannen, fluisterde ze.
Ze zuchtte en trok weer een speelse pruillip.

Wat is er,vroeg hij toen hij de pruilip zag.
Ben je verdrietig omdat je niet kan slapen?
Hij kuste haar.
Met zijn hand deed hj een pluk haar achter haar oor.

Amaranth trok hem voorzichtig op zich en zoende hem.
Ja, en dat ik me altijd verveel als ik niet kan slapen. Want jij slaapt dan waarschijnlijk al, en ik moet dan naar het vuur staren, zei ze.
Ze zoende hem weer en streelde over de achterkant van zijn nek.

Dean zoende terug.
Aha, zei hij zachtjes.
We hoeven ook niet te slapen, als je wilt kunnen we urenlang vrijen, opperde hij.
Hij wachte haar reactie af.

Wauw! Dit leek meer op wat ze wilde. Am beet op haar lip. Haar ene hand gleed over Deans rug naar zijn billen.
Slet, slet, slet, hoer, slechte vrouw! Op je 21ste al totaal versleten! dacht ze tegelijk over zichzelf.
Maar dat boeide haar niet echt. Ze gaf Dean een gepassioneerde tongzoen en ging met haar andere hand door zijn haren, wachtend op wat hij zou doen.

Dean liet zich maar meeslepen met haar wilde bewegingen. Hij kuste haar toepaselijk terug en genoot van elke seconde.
Met zijn hand draaide hij krulletjes in haar haar en met zijn andere hand trok hij haar boven op hem.
Ze zag er prachtig uit in het maanlicht.

Amaranth liet zijn lippen los en ging met haar vinger over Deans lippen.
Wil je dit wel, of doe je dit alleen omdat je denkt dat ik het wil? vroeg ze stil.
Ze gaf hem een zacht kusje op zijn kin en haalde de hand wat op zijn billen lag, naar zijn borst. De vinger op zijn lip ging terug naar zijn nek. Am glimlachte en liet zich verdwalen in zijn ogen.

Ik wil niets liever, zei hij zacht. Hij werd een beetje verlegen als ze zo staarde.
Om de spanning te breken kuste hij haar in haar nek.
Met zij nhand trok hij het dekentje over Am's rug heen.
Nu heb je het niet koud, besloot hij.

Amaranth lachte en vouwde haar handen op zijn borst. Ze legde haar hoofd onder zijn kin en staarde richting vuur.
Ik voel me oud. Net Morgaine met haar jonge Accolon*, mompelde ze glimlachend.
Ze zuchtte en liet haar ene hand naar zijn middel zakken.
En nu in slaap vallen, fluisterde ze toen met een grinnikje.
Ze wist toch dat ze vannacht nog niet in slaap zou kunnen vallen.


*Morgaine en Accolon - Fata Morgana was al oud toen ze verliefd werd op de jonge Accolon, zoon van koning Uriens van Wales. Per ongeluk trouwde ze met Uriens, maar ze was vaak buiten met Accolon te vinden, samen het werk van de Godin en de God verwezenlijkend.

Dean grinnikte.
Je bent niet oud, zei hij zacht.
En als je wil slapen mag dat, maar. Hij trok een pruilipje. Wil je dan niet met mij zoenen?

Amaranth grinnikte weer. Toen trok ze zichzelf een stukje naar boven. Ze betastte eerst zijn lippen met haar tong, daarna drong ze naar binnen en sloot ze haar lippen op de zijne. Met haar handen streelde ze hem over alles wat ze kon bereiken. Toen ze eindelijk zijn lippen losliet glimlachte ze.
Ik ben wel oud. Te oud. Totaal versleten, ik snap niet wat je in me ziet, fluisterde ze.

Dean dacht even na.
Je bent mooi, intiligent, grappig, eigenlijk veel meer. En je bent niet versleten.
Hij keek haar verbaasd aan.
Wat bedoel je eigenlijk daarmee?

Am zuchtte.
Gewoon. Versleten, helemaal. Vanbinnen. Gebruikt door teveel mannen, en te vaak, zei ze met een klein glimlachje.
Ze streelde met haar vinger vanuit zijn ooghoek langs zijn oor en over zijn nek. Toen kuste ze hem weer en legde haar hoofd op zijn schouder.

Dean rolde met zijn ogen.
is dat de enige reden? Als je telt hoe vaak ik.. hij zweeg even.
Hij aaide haar oor en kuste haar op haar mooie wang.
Ik vind het geen reden, concludeerde hij. Wacht.
Dean liet haar van zich afglijden en ging toen op haar zitten. (zachtjes:P ) Met zijn linker knie terhoogte van haar rechter bil en zijn rechter knie tergoogte van haar linkerbil:P.
Hij trok haar t-shirtje ( of wat het ook was ) uit en keek haar aan.
Je bent perfect, zei hij en hij gaf haar een zoen.

Amaranth glimlachte.
Geen enkel mens is perfect. Ik zal nog veel aan mezelf moeten werken, zei ze, zijn zoen beantwoordend.
Ze streelde over zijn knieën en kroop met haar handen naar het slotje van haar bh. Ze maakte die open en kroop eruit. Toen glimlachte ze weer en wiebelde met haar wenkbrauw.
Ik zal maar beginnen met me aan een partner te houden, zei ze.

Misschien is dat wel een goed idee, zei Dean met een vage glimlach.
Hij gaf haar een kus op haar wang en liet zich verdrinken in haar ogen.
Maar hoe wou je dat gaan berijken?

Amaranth zuchtte.
Geen idee, mompelde ze.
Ze keek weer het vuur in. Toen staarde ze Dean ont-zet-tend uitdagend aan en bewoog even met haar schouders, zodat haar borsten over haar kas 'rolden'.
Maar je zult me wel moeten helpen. Misschien als ik het leuk genoeg vind bij jou, dat het nog wel eens lukt, zei ze plagend.

Dean sloeg zijn ogen beschaamd neer toen ze een uitdagende blik gaf.
''Achja, ik zal je helpen, denk ik'', zei hij nochelant en hij streelde haar wang.
Hij trok zijn t-shirt uit en boog naar Am toe, vervolgens gag hij een plagende kus op haar neus.

Amaranth lachte zacht en ving toch nog zijn blik. Ze glimlachte en keek hem toch nog uitdagend aan. Toen tilde ze een hand op en ging met haar vinger over zijn borst- en buikspieren.
Duuuuuuuuuuuuuuuuude, zei ze afwezig.
Ze liet haar vinger vallen en keek hem weer uitdagend aan. Toen begon ze lui te friemelen aan zijn broekriem.

Dean onderdrukt een lach en keek haar weer glimlachend aan.
Vanwaar dat gedude?, vroeg hij zachtjes.
Zijn blik ging naar haar hand die aan zijn broek aan het frommelen was. Dean trok zijn wenkbrouw op.
En jij zegt dat je niet moe bent? Je hebt amper de kracht om mijn broek open te doen.

Amaranth lachte.
Amper kracht om je broek open te doen? Dude, dan niet, toch? zei ze.
Ze haalde uitdagend een wenkbrauw op en verborg lui haar borsten met haar handen. Toen lachte ze weer en zei:
Je weeeeeeet toch dat ik meer krullen heb aan mijn hoofd dan hersenen?

Nu wel, zei Dean plagend en hij kuste haar. Zijn handen pakte haar handen vast en haalde ze weg.
Hij trok uitdagend zijn wenkbrouw op en liet haar handen los. Vervolgens knoopte hij zijn broek los.
Is dat nou zooooooooo moeilijk?

Amaranth beet op haar lip en glimlachte.
Zeeeeeeeeeekerwel, zei ze.
Haar handen kropen richting zijn broek. Ze gingen over zijn heupen en bovenkant van zijn benen. Haar duimen gingen langs zijn geval. Haar ogen volgden haar handen. Toen bedacht ze weer dat ze beledigd hoorde te zijn. Ze lachte en verborg haar borsten weer met haar handen.
Nee, zei ze plagend.