De verassing

Lisa deed gewoon verder, en ze ging zelfs harder en sneller bij hem. Ze wilde hem weer eens goed laten genieten, en daar zou ze dan ook goed voor zorgen. Gelukkig zat de tweeling nu stil, en ze kon dus iets beter bewegen.

Hij voelde dat ze sneller en harder ging. Hij kreunde even en kreeg wat zweet op zijn hoofd.
Hij kreunde weer maar wat harder en beet op zijn tanden. Hij keek nog steeds naar de lucht en bekeek alles sterren.

Lisa verhoogde steeds meer en meer het tempo, en ze zou dit keer nog niet stoppen. Nee, ze zou hem blijven verwennen totdat hij even niet meer op de benen kan blijven staan, en ze grinnikt heel even zachtjes bij die gedachte.

Even leek hij zonder adem te zitten maar dan hoorde je weer gekreun. Hij ademde even diep in en uit. Hij voelde haar weer het temp verhogen en kreunde zelf steeds luider.
Hij balde zijn vuisten hard heel hard zelfs. Hij kreunde weer een paar keer.

Lisa deed lekker verder, en ze hoorde hem dan ook kreunen. Ze ging ineens heel erg snel, maar ook wat harder dan eerst. Ze vroeg zich af of hij nu op zijn benen zou kunnen blijven staan, en ze grinnikt weer heel even tijdens het bewegen door.

Andrew voelde haar versnellen en voelde dat ze harder ging. Hij keek haar aan en zakte letterlijk op de grond. Hij hijgde nog van het kreunen. Hij legde zijn handen op de grond en keek haar aan.

Lisa keek hem aan als hij op de grond zakte, en ze had een onschuldige blik in haar ogen. Ze grinnikt heel even zachtjes, en ze streelt dan zijn wang voor een moment. Ze had het niet letterlijk gedacht, maar hij is dus toch door de benen gezakt van haar handeling.

Hij keek haar aan en glimlachte even. Hij sloot zijn ogen voor een moment. Hij was nog aan het uithijgen en legde zich neer op de grond. Hij keek naar de sterren hemel en glimlachte.
Hij legde zijn hoofd op het gras en het leek alsof hij Lisa en de tweeling de enige waren hier.

Lisa keek hem rustig aan, en ze ging dan naast hem liggen op haar rug. Alweer begonnen de kindjes te bewegen, en ze sloot dan haar ogen voor een tijdje. Plots viel ze ineens inslaap, en ze wou eigenlijk nog wakker blijven om te genieten van de sterren. Hoewel de slaap het overwon, en ze sliep dan ook rustig.

Zelf had Andrew tranen in zijn ogen. Alles wat er vandaag was gebeurt zakte nu door. Het waren tranen van geluk. Hij keek haar even aan en glimlachte. Hij zelf bleef nog wakker voor de sterren en voor haar. Dit was een sprookje geweest van begin tot het einde van de dag. Hij legde zijn hand op haar buik en sloot zijn ogen heel even.