De verassing

De witte koets reed over het veld. Op hun bestemming die niet ver meer was stonden twee stoelen en er stond een man bij. De man was in het zwart gehuld en er was ook wat wit te zien.
Aleen de stoelen en de man was er voor de rest niets anders.

Lisa bleef gewon rustig zitten, en ze kneep even zachtjes in zijn hand. Ze vroeg zich af wat zijn verassing was, en ze kon niet echt achterhalen wat hij van plan was. Ze glimlacht heel even, en ze kreeg een vlaag van bloemengeur in haar neus.

De koets stopte. "Lisa sla je handen om mijn nek dan til ik je op en gaan we uit de koets"zei hij tegen haar. Hij gaf haar een kleine kus. Hij keek haar aan en streelde haar gezicht even.
Voor hem zou dit de allerbelangrijkste dag in zijn leven zijn buiten zijn geboorte dan.

Lisa deed wat hij zei, maar ze moest eerst zijn nek kunnen vinden. Dan vond ze zijn nek, en ze hield hem stevig vast. Ze hoopte niet dat ze te zwaar was voor hem, aangezien ze nu 3 gewichten had. Ze grinnikt heel even zachtjes, en ze gaf hem dan een kus ookal was ze nog geblinddoekt.

Hij tilde haar op. Ze was zwaarder dan hij verwacht had. Maar hij kon haar wel dragen.
Hij stapte uit de koets met haar in zijn handen. Hij zette haar op de grond en deed de blindoek af. "Ik had geen zin om langer te wachten dan nodig was,maar wil je vandaag trouwen met me"vroeg hij.

Lisa merkte plots dat ze werd opgetild, en ze voelde niet veel later de grond onder haar voeten. Dan werd de blinddoek afgehaald, en ze keek hem dan aan. Ze luisterde naar zijn woorden, en ze werd weer eens vuurrood. "Ja ik wil vandaag met je trouwen." Zei Lisa dan vrolijk, en ze omhelsde hem dan ook heel even.

Hij sloot zijn armen om haar heen en gaf haar een lange kus op haar lippen. Hij nam haar hand en liep met haar naar de pastoor. Hij had de ringen en allen wat er nodig was bij.
Hij keek haar aan en hield haar handen vast.

Lisa liep met hem mee, en ze keek dan naar Andrew. Ze was blij dat ze voor eeuwig de zijne zou worden, en ze geeft hem vlug nog een kusje. Dan keek ze naar de pastoor, en ze glimlacht heel even kort. Ze hield zijn handen stevig vast, en ze keek hem aan in de ogen.

De pastoor keek naar de twee geliefde en glimlachte. "Heeft de jonge heer Andrew geloftes"vroeg hij. Andrew knikte. "Liefste Lisa. Ik hou zielsveel van je en zal je bijstaan in alles. Mijn leven zal aleen nog om jou en onze kinderen draaien. Mijn hart slaat aleen voor jou en dat zal nooit meer veranderen. Ik heb mijn prinses gevonden"zei hij tegen haar.
Hij keek haar aan en hield haar handen stevig vast. "Heeft de jonge dame geloftes"vroeg de pastoor.

Lisa werd wat rood toen hij dat allemaal zei, en ze keek dan even naar de pastoor. Daarna keek ze Andrew recht in de ogen aan. "Liefste Andrew, Ik hou met heel mijn hart en ziel van je, en ik zal je altijd in alles steunen. Je hebt al van de eerste ontmoeting mijn hart gestolen, en jij en onze kinderen zijn het enige kostbaarste wat ik nog heb. Ik ben blij dat ik mijn ware prins op het witte paard heb gevonden." Zei Lisa dan tegen hem, en ze kreeg het wel wat warm vanbinnen.

Andrew keek haar aan en bloosde zelf ook nu. De pastoor keek hun bijden aan.
"Andrew,neem jij Lisa tot je waardige echtgenote en zal je haar in goede en in kwade tijden steunen"zei de pastoor plechtig. "Ja,ik wil"zei hij tegen hem. Lisa,neem jij Andrew tot je waardige echtgenoot en zal je hem in goede en kwade tijden steunen."zei hij weer tegen haar.

"Ja." Zei Lisa dan rustig tegen de pastoor, en ze keek naar Andrew. Haar hart stond op springen, en ze voelde gelijk ook de tweeling reageren. Ze glimlacht heel even naar Andrew, en ze keek hem recht in de ogen aan.

"Dan verklaar ik jullie bij deze man en vrouw,u mag de bruid kussen"zei hij tegen hun. Andrew legde zijn handen op haar gezicht en drukte zijn lippen op de hare. Hij hield wel rekenig met haar buik maar kuste haar wel verder. Hij was zo blij nu.

Lisa sloot haar ogen, en ze voelde kort daarna zijn lippen op de hare. Ze kustte lekker met hem mee, en ze ging wat dichter tegen hem aan staan. Ze was dolgelukkig met hem, en ze wass blij dat ze nog trouwden voor haar bevalling. Haar hart ging als een gek tekeer, en ze wilde zijn lippen niet meer loslaten.

Hij voelde haar hard tekeer gaan dat van hem bonste bijna zijn borstkast uit. Hij kuste nog even door en doordat ze zo dicht bij elkaar stonde voelde hij de tweeming reageren. Hij opende zijn ogen en keek haar aan. "Ik weet het het is misschien wel raar zonder de hele bruids ceremonie,maar ik kon niet wachten"zei hij tegen haar.

Lisa voelde zelf ook de tweeling reageren, en ze keek dan naar hem. "Het geeft niet lieverd, ik ben blij dat het voor de bevalling is gebeurd." Zei Lisa dan tegen hem, en ze gaf hem weer een kusje op de mond. Vanavond zou ze hem weer laten genieten zoals in het pashokje, maar dat liet ze nog lekker geheim voor hem.

Hij glimlachte. Toen draaide hij zich om naar de man. "Dankje,Carlo,doe de groeten aan Antonio"zei hij tegen hem. De man knikte en klopte hem op de schouder en toen liep hij weg. Toen draaide hij zich weer naar haar en keek op zij. "Dit lijkt net een sprookje"zei hij.
Hij wijsde naar de zonsondergang.

Lisa keek hem aan, en ze was even verbaasd als hij de pastoor kende. Dan glimlacht ze heel even naar hem, en ze hoorde dan de woorden van hem. Rustig keek ze naar de zonsondergang, en haar ogen hadden een glinstering gekregen. Ze was heel erg blij om hun tweeling en ook om het feit dat ze getrouwd waren.

Hij keek naar de zonsondergang en voelde zich helemaal warm worden. Toen de nacht viel werd alles om hun heen duister. Aleen de witte koets zag je nog en hun twee. Hij keek haar aan. "En wat wil de prinses nu gaan doen"vroeg hij lief aan haar.

Lisa keek rustig naar de zonsondergang, en ze richt dan haar aandacht weer op Andrew. Het was donker geworden, en ze grinnikt dan heel even zachtjes. Bij het horen van zijn vraag gaat ze dichter bij hem staan, en ze deed dan zijn broek open. Natuurlijk deed ze dit onopgemerkt, en ze begon hem dan gewoon daar te strelen.

Hij keek haar even aan en voelde haar dichter naar hem komen. Toen voelde hij haar hand op zijn geval. "Dus dat wil je doen"zei hij ne glimlachte even. Hij zette zich neer en keek haar aan.

Lisa grinnikte heel even kort, en ze ging naast hem zitten. Ze keek hem aan in de ogen, en ze keek wat onschuldig. "Kan je rechtstaan?" Vroeg ze hem dan heel onschuldig, en ze streelde hem weer even kort verder.

Hij keek haar aan en grinnikte eventjes. Hij stond dan maar weer recht en keek over de duistere vlakte heen. Hij keek dan weer naar haar en glimlachte teder naar haar. Zijn armen hongen gewoon naast hem aangezien hij niet wist wat ze van zin was.

Lisa keek hem rustig aan, en ze deed dan zijn broek naar omlaag. Ook zijn boxer liet ze zakken, en ze gaf dan een likje over zijn geval. Ze keek hem heel even aan, en ze stak hem dan in de mond. Zo begon ze hem met haar mond te bevredigen, en ze sloot haar ogen dan ook heel even kort.

Hij voelde het likje aan zijn geval en glimlachte even. Toen sloot hij zijn ogen om het genot zachter te maken. Hij balde zijn vuisten en keek naar de lucht. Zij nekspieren spande zich daarbij op.