Rond wandelen

"Nee, ik krijg nu even niets meer binnen." Zei Lisa dan zachtjes tegen hem, en hij keek hem rustig aan. Dan gaf ze hem een kusje terug, en ze luisterde naar zijn woorden. "Oh wat voor verassing?" Vroeg ze dan nieuwsgierig aan hem, en ze stond dan al op. Ze liep naar hem toe, en ze omhelsde hem heel even kort.

"Zul je wel zien"zei hij geheimzinnig. Hij gaf haar een kus. "Wil de jonge dame me volgen"vroeg hij aan haar. Hij maakte even een buiging. Hij stak zijn hand uit en glimlachte eventjes. De mensen binnen keken hun aan en glimlachte even. Ze vonden het wel lief.

Lisa was nieuwsgierig aan het kijken naar hem, en ze keek hem dan aan. Plots werd ze weer eens rood, en ze werd nog roder als hij een buiging maakte. Ze nam dan zijn hand vast, en ze keek hem blozend aan. Waarom moet hij me nu altijd zo doen blozen? Dacht ze inzichzelf en ze grinnikte dan heel even, waarna ze dan merkte dat de mensen hen aankeken.

Hij glimlachte. Toen liep hij naar buiten met haar. Voor de ingang stond een witte koets met aan de voorkant een wit paard en de bestuurder. "Wilt deze mooie vrouw in de koets stappen"vroeg hij vriendelijk aan haar.

Lisa volgde hem gewoon, en ze zag plots een witte koets en een wit paard. Haar mond viel even open, en ze was nu vuurrood geworden. Ze deed dan wat hij zei, en ze stapte de koets dan in. Ze wist echt niet wat er haar overkwam, en ze keek dan naar Andrew.

Andrew zelf stapte ook in de koets en nam plaats voor haar. "Wel misschien is het overhaast,maar ik wil het doen. Geen vragen stellen"zei hij tegen haar en gaf haar een kus.
Hij had alles geregeld voor het perfecte huwelijk. Antonio wist hiervan maar hij was ook de enige.

Lisa keek hem even aan in de ogen, en ze wist niet wat hij net bedoelde. Ze besloot om maar geen vragen te stellen, en ze gaf hem een kus terug. Ze vroeg zich eigenlijk af wat hij zojuist bedoelde, maargoed plots voelde ze de tweeling weer bewegen. Ze glimlacht heel even kort, en ze wreef wat over haar buik.

Hij legde zijn hand op de hare. Toen vertrok de koets naar ergens waar hij aleen de locatie van wist. Hij keek haar aan terwijl ze aan het rijde waren. Hij gaf haar een kus op haar lippen. Hij glimlachte weer.

Lisa kijkt hem aan in de ogen, en ze merkt dan dat de koets in beweging gebracht werd. Ze hoopte enkel niet dat hij haar zou blinddoeken, en ze grinnikt dan heel even bij die gedachte. Rustig gaf ze hem een kus terug, en ze streelt zijn wang dan heel even kort.

Toch blinddoekte hij haar hij wou de verassing niet vergallen en daarom. "Rustig maar ik blijf bij je"zei hij tegen haar. Hij nam haar hand vast en streelde met zijn andere hand over haar buik.

Lisa werd plots geblinddoekt, en ze wist even niet hoe reageren. Ze bleef gewoon kalm, en ze luisterde dan naar zijn woorden. Plots voelde ze dat de tweeling reageerde op zijn aanraking, en ze vond het wel fijn. "Ik zal wel rustig blijven lieverd, ze herkennen je al als hun vader." Zei Lisa dan rustig tegen hem, en ze glimlacht dan ook zachtjes.

Hij keek haar aan en glimlachte eventjes. "Ik denk wel dat je de verassing leuk zal vinden"zei hij tegen haar. Ze waren bijna in het bloemen veld waar alles plaatsvond.
De ruiter keek gewoon naar voor naar het pad.