even zonlicht

Elena zat op de grond in het zonnetje van de buitenplaats. Sinds ze hier was had ze nog geen woord gezegd en alleen maar voor zich uit zitten staren. Waarom was ze ook zo dom geweest? Actie ondernemen zonder enige hulp van enig ander clublid.. Nu zat ze hier en hadden de leden enkel nog meer werk. Ze liet zich achterover vallen zodat ze op haar rug lag en keek naar de wolken die boven haar dreven. Ze wou weg.. ze moest weg. Maar er was geen enkele kans dat haar dat zou lukken.

Mankend kwam ook Jason aan met aan beide kanten een bewaker. Hij kreeg even de vrijheid op de binnenplaats en liet zich tegen een muurtje glijden niet zo ver van het meisje. Pijnlijk staarde hij naar de lucht. Hij had al zo vaak gehoopt ooit te kunnen vliegen. Want dat leek hem de enige manier hier weg te raken. De bijtwonde op zijn been was lichtjes gaan ontsteken en op zijn rechterhand waren korsten van de wonden door tegen de muur te slaan uit frustratie.

Elena keek op en zuchtte bij het zien van de jongen. Ze stond op en stapte naar hem toe, waarna ze naast hem ging gaan zitten. Haar zachte hand ging even over zijn wang en toen over zijn arm, waar het zachtjes strelend tot rust kwam. 'Gevonden.' fluisterde ze.

Jason keek om, maar meer ook niet. "Elena.." zei hij zachtjes en zuchtte. Ze was hier ook, helaas. Hij keek terug weg en voelde toen haar zachte hand over zijn wang en arm gaan. Vroeger zou hij het leuk gevonden hebben en erop reageren, maar nu kon het er niet meer bij, in zijn gedachten en gevoelens.

Het verbaasde Elena dat hij niet reageerde op haar aanrakingen. Er was maar één logische verklaring, Jason zat met een ander meisje in zijn hoofd. 'Je weet toch dat ik hier voor jou ben? En alleen voor jou?' vroeg ze stil, misschien wel een beetje op haar tegen getrapt. Intussen liet ze haar hoofd tegen zijn schouder rusten en streelde verder zijn arm.

"Ja.. maar dat was niet slim van je." mompelde Jason die nog steeds voor zich uit staarde en haar maar liet begaan. Hij wreef even met zijn ene hand over het hand met de wonden.

Elena zuchtte. 'Ik weet het.. maar ik wou terug bij je zijn!' zei ze wanhopig waarna ze een kusje in zijn hals drukte en haar hand van zijn arm naar zijn buik liet glijden en toen wat meer naar beneden. Even rond zijn navel liet cirkelen en toen nog wat meer naar zijn onderbuik toe.

Zonder verder nog een spier te bewegen sloeg Jason haar hand bij hem weg en liet zijn blik terug naar de wolken gaan. Elena zou het wel snappen. Het was gedaan tussen hen. De enige die voor hem nog telde, was Candy.

Ook Candy mocht buite. 2 bewakers trokken haar mee. Ze trok zelf erg hard en zag Jason. Ze gaf de bewaker een trap en werd losgelaten. Ze rukte zich los en rende naar Jason. "jason!!" riep ze blij. Ze stopte bij hem en omhelsde hem voorzichtig.

Jason ontwaakte meteen uit gedachten toen hij die stem hoorde. "Candy.." fluisterde hij zacht en zag haar toen aanlopen. Zijn been deed teveel pijn om recht te springen dus bleef hij zitten. Toen ze hem voorzichtig omhelsde sloeg hij zijn armen om haar heen, zo blij om haar terug te zien.

Elena trok zuchtend haar hand terug en toen het andere meisje kwam, nam ze ook haar hoofd weg van Jasons schouder. 'Dus dat is je nieuwe poepie?' mompelde ze en leunde achterover tegen het muurtje waar ze tegen zaten.

Candy kreeg tranen in haar ogen. "Oh ik ben zo blij dat ik je zie" zei ze stil. Ze keek hem aan met de traanogen en snikte even. Ze keek heel even naar het andere meisje maar negeerde die verder. Nu was ze bij Jason, waar ze altijd wilde zijn

"Ik ben ook blij." zei Jason stil en glimlachte kort. Hij voelde nog de pijn in zijn hand, die hij uit frustratie tegen zijn celmuur had geslagen. Meerdere keren zelfs. Hij streelde even haar wang en nodigde haar toen uit bij hem te komen zitten.

Candy ging naast hem zitten. Ze liet haar hoofd rustten op zijn schouder. Ze wreef stil over zijn arm en keek hem aan. Ze was echt blij en veegde snel de tranen weg.

Jason legde een arm om haar schouder heen en liet haar tegen hem aan rusten. Blij haar terug te zien gaf hij haar een zacht kusje op haar voorhoofd en keek haar met vertederende blik aan.

Candy gaf een kusje terug en keek hem stil aan. Ze legde haar hoofd weer neer en sloot haar ogen. Ze wreef nog steeds zacht en strelend over zijn arm. De tranen droogden rustig op

Jason veegde een laatste paar tranen bij haar weg en sloot haar toen beschermend in zijn armen. Dicht tegen hem aan. Hij voelde haar hart tegen zijn borst kloppen en glimlachte genietend bij dit gevoel.

Candy sloot haar ogen en legde ook haar armen rond hem. Ze legde haar hoofd tegen zijn borst. Ze ging voorzichtig op zijn schoot zitten zodat alles beter ging. Ze keek hem stil aan en vond het fijn

Jason was blij dat Candy het zo voorzichtig deed, zodat ze niet aan zijn been bleef haperen. Hij keek haar even diep in de ogen en gaf haar toen weer een kus op de mond. Nadat ze hem uit haar cel hadden gesleurd had hij verlangd naar dit moment waarop ze weer samen konden zijn.

Candy zoende even mee en zag dat bewakers kwamen. Ze zuchtte en stond maar recht. Ze keek naar Jason met een droevige blik. De bewaker greep haar vast en de andere trok Jason recht. "Zullen we ze nog eens proberen te zetten bij elkaar?" vroeg hij aan de andere die knikte. Candy keek meteen naar Jason en zuchtte opgelucht. De bewaker trok haar mee om daarna de andere bewaker met Jason te gaan helpen.

Jason schrok toen ze opnieuw vastgegrepen waren en wou ze bijna weer een klap verkopen om Candy terug bij hem te trekken. maar toen kwam er volgens hem een wonder. Mochten ze nou echt bij elkaar? Snel probeerde hij recht te raken, gelukkig lukte dat met een beetje hulp en hij hinkte mee.